راز کهـنـــــــه

دلـیـــل آرامـــش


تقدیم به تو که دلیل آرامش روحمی

هر دلی ، هر روحی ، به دنبال آرامش می گردد ، به دنبال منبعی که آرامش قلبی و روحی که ناخودآگاه بدان نیاز دارد را دریافت کند و عمیقا حس نماید

همه ما ، لحظاتی داریم که به شدت دلتنگ می شویم ، به طرز عجیبی محتاج کسی می شویم که با وجودش و با توسل به حضورش ، احساس دلتنگی خویش را از بین ببریم ، در واقع کسی را می جوئیم که وجودش ، و حضورش به روح خسته و دلتنگمان آرامش دهد

و باز همه ما ، در اطرافمان از نعمت دوستان ، آشنایان و اقوام بسیاری بهرمندیم ، اما در لحظاتی خاص که دل تنهایمان دلتنگ می گردد یا زیر فشار عواملی دیگر خسته و ناتوان می شود ، از بین آن همه عزیزانی که اطرافمان وجود دارند ، به دنبال شخصی خاص می گردیم ، گویا تنها اوست که جادوی آرامش روحمان را در خود دارد ، و تنها اوست که قدرت آرام نمودن روح نا آرام و بی قرارمان را دارد

بی آنکه حتی بدانیم چرا دلتنگ او می شویم ؟

آری دلتنگ او می شویم ، دلتنگ کسی که وجودش ، و حضورش دلیل آرامش ما می باشد و نبودنش ، و دوریش باعث نا آرامی روحمان می گردد . وقتی او باشد ، آرامش هست ، و وقتی آرامش هست گویا همه چیز روبراه می باشد ، توازن بر قرار است ، دنیایمان آرام آرام هست ، وقتی او باشد ، حتی تحمل سختیها ، زشتیها و ناملایمات زندگی آسان است ، اما وقتی او نباشد ، آرامش نیست ، همه چیز از حالت توازن خارج است ، حتی اگر در سلامتی و غرق خوشیها باشیم ، دوری از او مانع آرامش قلبی و روحمان می گردد ، و همیشه در عمق دلمان یاد او و اینکه چقدر وجودش برای آرامش خیال مورد نیاز است ، حس می شود و همین دوری و نبودن او دلیل بهم ریختن آرامش دلمان می شود

آرامش نعمت است ، یک نعمت الهی ، که هر دلی و هر روحی نیازمند آن است . و ما برای کسب آرامش باید چشمها و گوشهای دلمان را باز کنیم تا منبع آرامش روحمان را پیدا کنیم

منبع آرامش خیلی مهم است ، هرگاه بتوانیم منبع آرامش خود را پیدا کنیم ، آنگاه می توانیم در کنار آن آرامش را احساس کنیم ، آرامشی که خداوند از طریق وجود روحی دیگر به روح ما می بخشاید

منبع آرامش ، شاید برای هر دلی متفاوت باشد ، اما معمولا دلهای ما آرامش خود را در کنار دلی دیگر می یابند ، در کنار روحی دیگر به آرامش روحی می رسند . با وجود او ، و با حضور او در کمال آرامش و با خیالی آسوده به امور زندگی خود می پردازند ، در کنار او با سختیها و مشکلات راحتتر روبرو می شوند ، زیرا از منبع آرامش خود ، عشق و نیرویی روحانی دریافت می کنند که به روحشان قدرت و توانایی می بخشد و از آن مهمتر آرامشی عظیم از او دریافت می نمایند

و این بسیار مهم است که منبع آرامش خود را بشناسیم ، تا در کنار او به آرامش مورد نیازمان برسیم . بعد از شناخت و احساس مبنع آرامش باید سعی کنیم در حفظ او کـوشا باشیم تا بتوانیم در کنار او بمانیم ، تا لحظات دوری و دلتنگی که به سراغمان می آید ، یاد و خاطرش و این باور که او حضور دارد باعث آرامش دلمان شود

و از منبع آرامش روحمان ، عشق ، نیرو ، انرژی ، محبت ، صمیمیت ، شادی ، نشاط ، بهروزی ، پیروزی و خلاصه هر آنچه نمایی از نعمات نیک و خیر و خوش الهی می باشد را دریافت نمائیم تا بتوانیم خود نیز این نعمات را به دیگران عرضه بداریم

من نیز تو را شناختم ، تو را که منبع آرامش جان و روحمی ، تویی که دلیل آرامش دلمی ، تویی که با حضورت آرام می گیرم ، تویی که حضورت باعث می شود این جملات را بنویسم تا شاید قدری آرامش به روح و دل و جانت ببخشـم

در پایان به دوستانی که مبنع آرامش خود را می شناسند ، توصیه می کنم اگر از برکت وجودش بهره مند هستند بهای او را بدانند و اگر از منبع آرامش خود دور هستند ، در نزدیک شدن به او عجله نمایند و بهانه ها ، مانع ها ، و هر تفکر منفی دیگر را کنار بگذارند و خود را در آغوش منبع آرامش خود رها کنند تا آرام گیرند ، و به روحی دیگر آرامش ببخشند

با آروزی آرامش برای همه دلهای مهربانی که هر کدامشان منبعی عظیم از آرامش می باشند
.